Zaterdag is de mooiste dag van de week Alhoewel de zondag ook niet verkeerd was.

Nita 45+1

5 - 0

AS'80 45+1

Competitie

2e klasse 4

Datum

9 april 2022 12:30

Scheidsrechter

M. Versloot

Accommodatie

Sportpark Nita
Doude van Troostwijkstr 2 A
3626AV
NIEUWER TER AA
tel. 0294-233741

Afgelopen zaterdag (jaja) mochten de Veteranen aantreden tegen het Almeerse AS”80. Bij de uitwedstrijd bleek al dat deze ploeg hun administratieve zaken goed op orde hadden. Ze maakten toen enkele problemen over het meespelen van Joop. Joop die er erg jeugdig uitziet maar toch echt volgens de regels der KNVB gerechtigd is om bij ons te spelen. Na de wedstrijd daar hoorde je er niemand meer over en of dat met de uitslag had te maken of het vertoonde spel van het lijdend voorwerp laat ik in het midden maar we verwachtten toen voor de return geen problemen. Groot was de verbazing dat de aanvoerder zich voorafgaand de aftrap er weer een heel stampij van stond te maken. Nu kan ik u twee dingen verklappen; Joop is er niet jonger op geworden(weliswaar zie je het nog steeds niet) en hij is niet beter gaan voetballen. Na een lang betoog aan de aftrap werden de beide partijen het eens dus kon er worden begonnen. De wedstrijd was gelijkwaardig met zeker in de eerste helft een beter AS”80 maar dat kon ook komen dat er bij Nita niets lukte. De scheidsrechter paste zich steeds meer aan het niveau aan en dan weet u het wel. Hij moet zich vanaf deze plaats wel even verontschuldigen aan de grensrechter want die liet hij een keer lelijk staan. Nu is de grensrechter van dienst niet zo heel groot maar met een vlag in de lucht is hij toch wel best zichtbaar. Gelukkig kwam er ook wat feedback van de vroegere medespelers van de scheids dus kon hij daar wat mee. Henk scoorde net voor rust de 1-0 en zo kon er met een voorsprong gerust worden. Na de thee ging het snel want door persoonlijke fouten van de tegenstander liep Nita gedurende de tweede helft uit naar een voorsprong van 5-0 door doelpunten van de Boelmeister (2x) ééntje van Henk, die wel via de rug van een tegenstander ging dus moeten we hem tellen als zijnde goal van Henk? En ook onze kale sloopkogel Paulus trof het doel. Volgende week zijn we i.v.m. het paasweekeinde vrij. Het eieren verstoppen voor de Veteranen is geen probleem maar het terugvinden wel dus vandaar een weekje vrij. De week daarop, de 23^e, dan moeten we weer tegen twee ploegen dus een week rust is wel lekker. Voor degene die alleen in het voetbal zijn geïnteresseerd, die dank ik voor de aandacht en zie u wel weer terug. We gaan nu over naar het wielrennen, een sport die om te kijken en te beleven veel leuker is. Ieder jaar gaat er een groep met een heel hoog Nita gehalte vanuit deze regio naar de Amstel Gold Race (AGR). Dat hoge Nita-gehalte zit hem in het feit dat het leden zijn, Ex-leden maar nu weer in de hoedanigheid van andere taken binnen de vereniging (Beach), ex-trainer, barbedienden en mensen die af en toe een klein pilsje nuttigen in het Draaipunt. Het duurde drie jaar voor dat we weer mochten en onder de bezielende leiding van de tweelingzusjes Hans en Jan ging er een groep van 16 man in alle vroegte op zondagmorgen richting Valkenburg. Wel moest er natuurlijk eerst even de Formule 1 gekeken worden maar na dat Max er achter kwam dat hij door zuinigheid niet genoeg had getankt en door zelf knutselen aan de auto er brand ontstond (denk het stekkertje van zijn navigatie) konden we eigenlijk vroeger vertrekken dan gepland. Enkele auto’s maakte een tussenstop in Nieuwegein alwaar we koffie, roze koeken en natuurlijk opa Soede ophaalden. Tante Dicky noemde wel gelijk het pijnpunt van deze dag want het was de eerste AGR zonder onze kopman Sam. Ik kan u wel melden dat hij er zeker in gedachten en op een foto bij was maar dat maakte het gemis van dit uniek persoon niet minder. In Valkenburg aangekomen werden we verenigd met onze Zeeuwse afvaardiging Gerard en Gilles, die vanuit Wolfaarsdiek (Zeeuwse uitspraak) naar het zuiden des land waren gekomen via België. Door de grootte van de groep had Hans een tweede kar aangeschaft waar de nodige versnaperingen mee naar boven moesten zeulen. We blijven tenslotte wel Hollanders, we nemen zoveel mogelijk van thuis mee. Ik kan u verklappen dat er voor 18 man voorraad (ze lusten allemaal wel een schieluk biertje) een heel gewicht naar boven moet worden getrokken. Vooral het feit dat de kar nog niet uitgelijnd was bij Kwik-fit maakten het sjouwwerk niet makkelijker. Nu is het in de loop van de tijd zo gegroeid dat de nieuwkomers die taak op zich nemen dus de noeste Veteraan Niels (die zijn debuut maakte) heeft nu een paar lange armen. Onze ex-trainer, die nu aan het tobben is bij de Wespen liet de beurt aan zich voorbijgaan in de wetenschap dat als hij uit zou glijden en al rollende op het grendelplein af zou stormen. Valkenburg had zich net enigszins hersteld van de overstromingen van afgelopen zomer dus het was wel verstandig van Leon om geen nieuwe ramp te veroorzaken. Op een kleine 100 meter van de top installeerden we ons en zetten een foto van Sam op een prominente plek zodat hij een oogje in het zeil kon houden. De dames passeren 3 x en de Heren 2x dus je hebt wat tijd om de wereldproblemen te bespreken onder het genot van een blikje Nectar, die wel heel vlug uit de koelkoffer moesten worden gehaald want anders klonk er denkbeeldig vanaf de foto een kreet van “moet heel Valkenburg koud worden!!”. Na de laatste passage van de heren ff gauw naar boven om de finish te zien op het grote scherm. Ik adviseer de wedstrijdleiding om volgend jaar ook zo’n groot scherm bij de finish te zetten. Wellicht wordt dan direct de juiste winnaar uitgeroepen. Niet dat die het zou horen, wat een pokkeherrie!! Na de grande finale gaat de terugtocht naar beneden vaak wat soepeler omdat de koelkisten een flink aantal liters lichter zijn geworden. In het dorp is het zoeken naar een plek op het terras voor 18 man een uitdaging maar meestal zo rond Born of Echt hebben we vaak wel een plekkie gevonden. Dan volgt ook altijd het uitbetalen van de poule, die altijd door Sam werd bij gehouden. In de geest van Sam is er dit jaar weer niet uitbetaald want er was vast wel weer een administratieve komma verkeerd gevonden waardoor de prijs helaas niet kon worden uitgekeerd. Op de terugweg standaard nog even een diner bij de Wilderberg in Weert. Daar schoof mede organisator Jan ook aan, hij kon er overdags helaas niet bij zijn, en kon de dag geëvalueerd worden. Daar komt ook meestal het besef dat je eigenlijk niets van de wedstrijd hebt gezien en dat dat thuis voor de buis vele malen beter zou zijn maar dat je de hele dag zo vreselijk veel gelachen hebt met vele malen een verwijzing naar Sammie en dat dit toch wel een heel geweldige dag was. Dank iedereen voor het lachen.

Greetz Punk

Registreren Waarom registreren